Πώς είχε στηθεί το μεγάλο κόλπο σε όλη την Ευρώπη
Του ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Το βράδυ του Σαββάτου 7 Οκτωβρίου του 2000, σε έναν ήσυχο δρόμο στα Πηγαδάκια της Βούλας, ο Βλαντιμίρ Μποκάν, 40 ετών, ο άλλοτε αγαπημένος μπίζνεσμαν του καθεστώτος Μιλόσεβιτς και πανίσχυρος στρατηγός του λαθρεμπορίου καυσίμων-τσιγάρων στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, δολοφονήθηκε με 29 σφαίρες.
 |
Για τις δραστηριότητές του, μικτό κλιμάκιο Ευρωπαίων αξιωματούχων, ανάμεσά τους και Ελληνας, είχε ξεκινήσει έρευνα ήδη από το 1996. Και όπως αποκαλύπτεται τώρα, αυτή η έρευνα οδήγησε στην αγωγή που κατέθεσαν πριν από μερικές ημέρες δέκα ευρωπαϊκές χώρες εναντίον δύο αμερικανικών κολοσσών της καπνοβιομηχανίας, που τις κατηγορούν ότι εμπλέκονται σε εκτεταμένο λαθρεμπόριο τσιγάρων.
Για συμμετοχή
Η Philip Morris και η R.J. Reynolds Tobacco Holdings μηνύθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία ζητεί μεγάλες αποζημιώσεις για διαφυγόντα φορολογικά κέρδη από το εκτεταμένο λαθρεμπόριο τσιγάρων, στο οποίο σύμφωνα με την έρευνα του κλιμακίου οι δύο εταιρείες συμμετείχαν. Μία από τις αντιφάσεις σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι και οι δύο εταιρείες έχουν ξοδέψει πάμπολλα εκατομμύρια δολάρια σε ιδιωτικές έρευνες για να ανακαλύψουν ποιοι και πώς κάνουν λαθρεμπόριο. Μετά τις απειλές, αλλά και την αγωγή της Ε.Ε., οι ίδιες υποσχέθηκαν ότι θα σταματήσουν να προωθούν αδικαιολόγητα μεγάλες ποσότητες τσιγάρων σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (με σκοπό τη λαθραία επανεισαγωγή τους σε ευρωπαϊκές χώρες), αλλά το νέο φαινόμενο είναι η κατασκευή «μαϊμού» τσιγάρων γνωστών επωνυμιών σε παράνομα εργοστάσια στην Κίνα. Και τώρα η Ε.Ε. αναζητεί τρόπο να κάνει έρευνες στην Κίνα, κάτι που ακόμα δεν έχει δεχθεί η κυβέρνηση του Πεκίνου.
Η ιστορία της έρευνας ξεκινά από το Μάρτιο του 1996, όταν συνεστήθη και συνεδρίασε για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες το κλιμάκιο των Ευρωπαίων αξιωματούχων. Επικεφαλής ήταν μία Γερμανίδα και τα μέλη ήταν από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Αυστρία και την Ολλανδία. Το βασικό αντικείμενο ήταν ο Μποκάν και οι συνεργάτες του, εκ των οποίων κατά πληροφορίες ένας από τους βασικούς είναι ο επίσης δολοφονημένος αρχηγός των παραστρατιωτικών Σέρβων, Αρκάν, και άλλοι επιφανείς του υποκόσμου του Μαυροβουνίου.
Οι μυστικές υπηρεσίες των ευρωπαϊκών κρατών είχαν φτιάξει έναν μεγάλο τόμο με τις παράνομες δραστηριότητες του Μποκάν. Ηξεραν ότι είχε ξεκινήσει αμέσως μετά την περιλάλητη κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», η μετακίνηση των κεφαλών της ρωσικής μαφίας, κυρίως προς την Κύπρο, η οποία σηματοδοτήθηκε με ανεγέρσεις πολυτελών κατοικιών και ήταν η αρχή για τις πρώτες επαφές με τις περίεργες δραστηριότητες των Σέρβων. Αλλωστε, το εμπάργκο που ίσχυε ήταν ο καλύτερος υποστηρικτής του λαθρεμπορίου.
Οσον αφορούσε τον Μποκάν, ήξεραν ότι μαζί με τους συνεργάτες του είχε φτιάξει την εταιρεία «Ζέτα Τρανς» και εμπορευόταν λαθραία τσιγάρα με ενδιάμεσο αποθηκευτικό σταθμό την Κύπρο και τις αποθήκες της εταιρείας στο Ρότερνταμ, αλλά και στη Λεμεσό. Οι επαφές με τους Ρώσους αναπτύχθηκαν πολλαπλώς και ένα από τα σημαντικότερα επιχειρηματικά βήματα που έκαναν ήταν η αγορά των άλλοτε στρατιωτικών μεταγωγικών αεροσκαφών «Ιλιούσιν 76» και η μετατροπή τους σε εμπορικά. Μόνο το 1996 έκαναν μεταφορές συνολικά 42 τόνων λαθραίου φορτίου.
Για συμμετοχή
Η Philip Morris και η R.J. Reynolds Tobacco Holdings μηνύθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία ζητεί μεγάλες αποζημιώσεις για διαφυγόντα φορολογικά κέρδη από το εκτεταμένο λαθρεμπόριο τσιγάρων, στο οποίο σύμφωνα με την έρευνα του κλιμακίου οι δύο εταιρείες συμμετείχαν. Μία από τις αντιφάσεις σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι και οι δύο εταιρείες έχουν ξοδέψει πάμπολλα εκατομμύρια δολάρια σε ιδιωτικές έρευνες για να ανακαλύψουν ποιοι και πώς κάνουν λαθρεμπόριο. Μετά τις απειλές, αλλά και την αγωγή της Ε.Ε., οι ίδιες υποσχέθηκαν ότι θα σταματήσουν να προωθούν αδικαιολόγητα μεγάλες ποσότητες τσιγάρων σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (με σκοπό τη λαθραία επανεισαγωγή τους σε ευρωπαϊκές χώρες), αλλά το νέο φαινόμενο είναι η κατασκευή «μαϊμού» τσιγάρων γνωστών επωνυμιών σε παράνομα εργοστάσια στην Κίνα. Και τώρα η Ε.Ε. αναζητεί τρόπο να κάνει έρευνες στην Κίνα, κάτι που ακόμα δεν έχει δεχθεί η κυβέρνηση του Πεκίνου.
Η ιστορία της έρευνας ξεκινά από το Μάρτιο του 1996, όταν συνεστήθη και συνεδρίασε για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες το κλιμάκιο των Ευρωπαίων αξιωματούχων. Επικεφαλής ήταν μία Γερμανίδα και τα μέλη ήταν από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Αυστρία και την Ολλανδία. Το βασικό αντικείμενο ήταν ο Μποκάν και οι συνεργάτες του, εκ των οποίων κατά πληροφορίες ένας από τους βασικούς είναι ο επίσης δολοφονημένος αρχηγός των παραστρατιωτικών Σέρβων, Αρκάν, και άλλοι επιφανείς του υποκόσμου του Μαυροβουνίου.
Οι μυστικές υπηρεσίες των ευρωπαϊκών κρατών είχαν φτιάξει έναν μεγάλο τόμο με τις παράνομες δραστηριότητες του Μποκάν. Ηξεραν ότι είχε ξεκινήσει αμέσως μετά την περιλάλητη κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», η μετακίνηση των κεφαλών της ρωσικής μαφίας, κυρίως προς την Κύπρο, η οποία σηματοδοτήθηκε με ανεγέρσεις πολυτελών κατοικιών και ήταν η αρχή για τις πρώτες επαφές με τις περίεργες δραστηριότητες των Σέρβων. Αλλωστε, το εμπάργκο που ίσχυε ήταν ο καλύτερος υποστηρικτής του λαθρεμπορίου.
Οσον αφορούσε τον Μποκάν, ήξεραν ότι μαζί με τους συνεργάτες του είχε φτιάξει την εταιρεία «Ζέτα Τρανς» και εμπορευόταν λαθραία τσιγάρα με ενδιάμεσο αποθηκευτικό σταθμό την Κύπρο και τις αποθήκες της εταιρείας στο Ρότερνταμ, αλλά και στη Λεμεσό. Οι επαφές με τους Ρώσους αναπτύχθηκαν πολλαπλώς και ένα από τα σημαντικότερα επιχειρηματικά βήματα που έκαναν ήταν η αγορά των άλλοτε στρατιωτικών μεταγωγικών αεροσκαφών «Ιλιούσιν 76» και η μετατροπή τους σε εμπορικά. Μόνο το 1996 έκαναν μεταφορές συνολικά 42 τόνων λαθραίου φορτίου.
 |
Από το αεροδρόμιο της Πάφου τα τσιγάρα πετούσαν προς το αεροδρόμιο της Μποντγόριτσα, όπου αποθηκεύονταν στους χώρους της «Ζέτα Τρανς», αλλά και σε αποθήκες της στο λιμάνι Μπαρ. Ηταν ποσότητες τσιγάρων κυρίως των δύο μεγάλων αμερικανικών καπνοβιομηχανιών που μηνύθηκαν. Η εξαγωγή τους γινόταν με έγγραφα που ανέφεραν χώρες προορισμού στις οποίες ουδέποτε πήγαιναν. Από εκεί, λοιπόν, με σκάφη που έπιαναν (και πιάνουν) απίστευτες ταχύτητες, τα λεγόμενα «σφήνες», έφευγαν για τις ακτές της Απουλίας και της Καλαβρίας. Το κάθε ταχύπλοο σε κάθε διαδρομή, όπως αναφέρουν στελέχη του ΣΔΟΕ, μπορούσε να μεταφέρει 40.000 πακέτα, ενώ κάλυπτε την απόσταση των 180 ναυτικών μιλίων που χρειαζόταν μέσα σε 2,5 ώρες. Τα κυκλώματα, αναφέρουν οι εκθέσεις, είχαν περίπου 20 τέτοια σκάφη.
Τυπικές εξαγωγές
Η αρχή της έρευνας έγινε από τις δύο εταιρείες του Μποκάν, την «Beam Ray Enterprise» και την «Castello Compagnia Avgera», μία στην Ελλάδα και μία στην Κύπρο. Και οι δύο φαίνονταν να δραστηριοποιούνται στο Μαυροβούνιο και να κάνουν τυπικές εξαγωγές προς Μάλτα και Λιβύη και αλλού, ενώ ουσιαστικά οι προορισμοί ήταν ακτές της Ελλάδας και της Ιταλίας, αρχικά. Επειτα από αυτό, το κλιμάκιο των ερευνών πήγε στο Μαυροβούνιο (20 Ιουνίου 1996) και ζήτησε όλα τα έγγραφα των εταιρειών του Μποκάν.
Παρόμοια έρευνα έγινε και στην Ιταλία όπου επικεφαλής ετέθη η εισαγγελέας της Μόντενα, Ελεονόρα ντελ Μάρκο. Μέχρι τότε η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία ήταν οι χώρες που υποδέχονταν τα μεγαλύτερα φορτία των λαθραίων τσιγάρων, ενώ η Ελλάδα χρησιμοποιείτο κυρίως για το διαμετακομιστικό ρόλο, φυσικά λόγω θέσης στα Βαλκάνια και απόστασης από την Κύπρο, όπου θεωρείται το βασίλειο του διαβαλκανικού ξεπλύματος χρήματος.
Τα κυκλώματα των λαθρεμπόρων εφευρίσκουν ολοένα και καινούργιους τρόπους λαθρομεταφοράς, που τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα οι ακτές της ανατολικής Εύβοιας και της Χαλκιδικής, ο Πλαταμώνας, το Στρατόνι και άλλα είναι τα αγαπημένα λιμανάκια τους...
Εκτοτε οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης άρχισαν να συγκεντρώνουν και άλλες πληροφορίες, ενώ οι αστυνομίες και τα σώματα δίωξης οικονομικών εγκλημάτων, όπως η Guardia di Finanza της Ιταλίας, αντάλλασσαν στοιχεία με πυρετώδεις ρυθμούς. Επήλθαν όμως πολλές αλλαγές στις ηγεσίες των μαφιών του λαθραίου τσιγάρου, με σημαντικότερη τη σύλληψη στο Λουγκάνο, τη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Μποκάν, του Κονόμο, του πασίγνωστου σε όλες τις αστυνομίες ως βασιλιά του λαθρεμπορίου.
Τα αμέσως κατώτερα στελέχη του αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν, και ποια θα ήταν η πρώτη τους προτίμηση εκτός από την Ελλάδα; Ετσι παρατηρήθηκε η μετακόμιση στη χώρα μας του Φραντσέσκο Προυτεντίνο και του Αλμπίνο Προυτεντίνο, που πιάστηκαν στα τέλη του 2000 στη Θεσσαλονίκη.
Ο πρώτος ήταν καταζητούμενος από το 1995 και για δολοφονίες που είχε κάνει στην Ιταλία και είχε εγκατασταθεί στο Μαυροβούνιο. Στην Ελλάδα είχε έρθει την ίδια περίοδο και ο Σαβέριο Μπενβενούτο, ένας από τους μεγαλύτερους λαθρέμπορους τσιγάρων, που δολοφονήθηκε και αυτός έξω από το σπίτι του στη Βουλιαγμένη. Οι τρεις τους είχαν οργανώσει, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, όλους τους άξονες διακίνησης των λαθραίων των τσιγάρων προς και από την Ελλάδα. Με τη συνεργασία δύο μεγάλων Ελλήνων λαθρεμπόρων θα φτιάξουν βάσεις στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να ελέγχει τον άξονα Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, στην Αθήνα και στην Πάτρα, ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον είχε αποκτήσει η Ηγουμενίτσα και η Κέρκυρα.
Οι Ιταλοί, λέγεται από πηγές της Ε.Ε., είχαν κατορθώσει μαζί με τους Σέρβους του συγκεκριμένου κυκλώματος να ελέγχουν το λαθρεμπόριο τσιγάρων σε ολόκληρη την Ευρώπη και γι' αυτό μετά τη σύλληψή τους επήλθαν αλλαγές που σημαδεύτηκαν και από δολοφονίες. Ο στρατηγός Εσπόζιτο, αρχηγός της Guardia di Finanza, είχε δηλώσει σε ιταλική εφημερίδα ότι «το 80% των λαθραίων τσιγάρων που κατάσχει η υπηρεσία του προέρχεται από την Ελλάδα».
Ζήτησαν στοιχεία, αλλά...
Υστερα από όλα αυτά και ενώ το τοπίο άρχιζε να ξεκαθαρίζει τουλάχιστον από αστυνομικής άποψης, οι υπηρεσίες της Ε.Ε. προχώρησαν στις απ' ευθείας συνομιλίες και συνεννοήσεις με εκπροσώπους των αμερικανικών καπνοβιομηχανιών που φυσικά δεν είχαν να χάσουν, απεναντίας μάλιστα, από το λαθρεμπόριο και τη διεύρυνσή του και σε άλλες αγορές, εκτός Ευρώπης. Ζήτησαν, λοιπόν, στοιχεία πελατών, των ανθρώπων δηλαδή που φέρονταν ως τελικοί παραλήπτες αδικαιολόγητα μεγάλων ποσοτήτων τσιγάρων σε χώρες της Αν. Ευρώπης. Τότε έπεσαν πάνω στην άρνηση των Αμερικανών, που επικαλέστηκαν το απόρρητο των εμπορικών δραστηριοτήτων των πελατών τους. Εν τούτοις έγινε συμφωνία να σταματήσουν τις αποστολές τόσο μεγάλων ποσοτήτων, ενώ παράλληλα οι ίδιες ελάμβαναν πληροφορίες από ιδιωτικές έρευνες που είχαν παραγγείλει και οι οποίες ανέφεραν ότι στην Κίνα κατασκευάζονται τσιγάρα με τις επωνυμίες των δικών τους.
Στα μέσα Ιουλίου, μάλιστα, κατασχέθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, μεγάλες ποσότητες τσιγάρων-μαϊμού με μάρκες, όπως Μάρλμπορο, Μπένσον, Κάμελ και άλλα και οι οποίες ήταν κρυμμένες σε κοντέινερ που τυπικά μετέφερε... κομοδίνα από την Κίνα.
Ουσιαστικά, η αγωγή των δέκα χωρών της Ε.Ε. στις δύο εταιρείες αφορά πράξεις τους τη διετία 1995-1996, ενώ αυτήν την περίοδο οι διωκτικές αρχές των χωρών που συμμετέχουν στις έρευνες προσέκρουσαν πάνω στην άρνηση για συνεργασία του Πεκίνου, αξιωματούχοι του οποίου απαντούν στους Ευρωπαίους κάνοντας τους... Κινέζους.
Τυπικές εξαγωγές
Η αρχή της έρευνας έγινε από τις δύο εταιρείες του Μποκάν, την «Beam Ray Enterprise» και την «Castello Compagnia Avgera», μία στην Ελλάδα και μία στην Κύπρο. Και οι δύο φαίνονταν να δραστηριοποιούνται στο Μαυροβούνιο και να κάνουν τυπικές εξαγωγές προς Μάλτα και Λιβύη και αλλού, ενώ ουσιαστικά οι προορισμοί ήταν ακτές της Ελλάδας και της Ιταλίας, αρχικά. Επειτα από αυτό, το κλιμάκιο των ερευνών πήγε στο Μαυροβούνιο (20 Ιουνίου 1996) και ζήτησε όλα τα έγγραφα των εταιρειών του Μποκάν.
Παρόμοια έρευνα έγινε και στην Ιταλία όπου επικεφαλής ετέθη η εισαγγελέας της Μόντενα, Ελεονόρα ντελ Μάρκο. Μέχρι τότε η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία ήταν οι χώρες που υποδέχονταν τα μεγαλύτερα φορτία των λαθραίων τσιγάρων, ενώ η Ελλάδα χρησιμοποιείτο κυρίως για το διαμετακομιστικό ρόλο, φυσικά λόγω θέσης στα Βαλκάνια και απόστασης από την Κύπρο, όπου θεωρείται το βασίλειο του διαβαλκανικού ξεπλύματος χρήματος.
Τα κυκλώματα των λαθρεμπόρων εφευρίσκουν ολοένα και καινούργιους τρόπους λαθρομεταφοράς, που τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα οι ακτές της ανατολικής Εύβοιας και της Χαλκιδικής, ο Πλαταμώνας, το Στρατόνι και άλλα είναι τα αγαπημένα λιμανάκια τους...
Εκτοτε οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης άρχισαν να συγκεντρώνουν και άλλες πληροφορίες, ενώ οι αστυνομίες και τα σώματα δίωξης οικονομικών εγκλημάτων, όπως η Guardia di Finanza της Ιταλίας, αντάλλασσαν στοιχεία με πυρετώδεις ρυθμούς. Επήλθαν όμως πολλές αλλαγές στις ηγεσίες των μαφιών του λαθραίου τσιγάρου, με σημαντικότερη τη σύλληψη στο Λουγκάνο, τη χρονιά που δολοφονήθηκε ο Μποκάν, του Κονόμο, του πασίγνωστου σε όλες τις αστυνομίες ως βασιλιά του λαθρεμπορίου.
Τα αμέσως κατώτερα στελέχη του αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν, και ποια θα ήταν η πρώτη τους προτίμηση εκτός από την Ελλάδα; Ετσι παρατηρήθηκε η μετακόμιση στη χώρα μας του Φραντσέσκο Προυτεντίνο και του Αλμπίνο Προυτεντίνο, που πιάστηκαν στα τέλη του 2000 στη Θεσσαλονίκη.
Ο πρώτος ήταν καταζητούμενος από το 1995 και για δολοφονίες που είχε κάνει στην Ιταλία και είχε εγκατασταθεί στο Μαυροβούνιο. Στην Ελλάδα είχε έρθει την ίδια περίοδο και ο Σαβέριο Μπενβενούτο, ένας από τους μεγαλύτερους λαθρέμπορους τσιγάρων, που δολοφονήθηκε και αυτός έξω από το σπίτι του στη Βουλιαγμένη. Οι τρεις τους είχαν οργανώσει, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, όλους τους άξονες διακίνησης των λαθραίων των τσιγάρων προς και από την Ελλάδα. Με τη συνεργασία δύο μεγάλων Ελλήνων λαθρεμπόρων θα φτιάξουν βάσεις στη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να ελέγχει τον άξονα Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, στην Αθήνα και στην Πάτρα, ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον είχε αποκτήσει η Ηγουμενίτσα και η Κέρκυρα.
Οι Ιταλοί, λέγεται από πηγές της Ε.Ε., είχαν κατορθώσει μαζί με τους Σέρβους του συγκεκριμένου κυκλώματος να ελέγχουν το λαθρεμπόριο τσιγάρων σε ολόκληρη την Ευρώπη και γι' αυτό μετά τη σύλληψή τους επήλθαν αλλαγές που σημαδεύτηκαν και από δολοφονίες. Ο στρατηγός Εσπόζιτο, αρχηγός της Guardia di Finanza, είχε δηλώσει σε ιταλική εφημερίδα ότι «το 80% των λαθραίων τσιγάρων που κατάσχει η υπηρεσία του προέρχεται από την Ελλάδα».
Ζήτησαν στοιχεία, αλλά...
Υστερα από όλα αυτά και ενώ το τοπίο άρχιζε να ξεκαθαρίζει τουλάχιστον από αστυνομικής άποψης, οι υπηρεσίες της Ε.Ε. προχώρησαν στις απ' ευθείας συνομιλίες και συνεννοήσεις με εκπροσώπους των αμερικανικών καπνοβιομηχανιών που φυσικά δεν είχαν να χάσουν, απεναντίας μάλιστα, από το λαθρεμπόριο και τη διεύρυνσή του και σε άλλες αγορές, εκτός Ευρώπης. Ζήτησαν, λοιπόν, στοιχεία πελατών, των ανθρώπων δηλαδή που φέρονταν ως τελικοί παραλήπτες αδικαιολόγητα μεγάλων ποσοτήτων τσιγάρων σε χώρες της Αν. Ευρώπης. Τότε έπεσαν πάνω στην άρνηση των Αμερικανών, που επικαλέστηκαν το απόρρητο των εμπορικών δραστηριοτήτων των πελατών τους. Εν τούτοις έγινε συμφωνία να σταματήσουν τις αποστολές τόσο μεγάλων ποσοτήτων, ενώ παράλληλα οι ίδιες ελάμβαναν πληροφορίες από ιδιωτικές έρευνες που είχαν παραγγείλει και οι οποίες ανέφεραν ότι στην Κίνα κατασκευάζονται τσιγάρα με τις επωνυμίες των δικών τους.
Στα μέσα Ιουλίου, μάλιστα, κατασχέθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, μεγάλες ποσότητες τσιγάρων-μαϊμού με μάρκες, όπως Μάρλμπορο, Μπένσον, Κάμελ και άλλα και οι οποίες ήταν κρυμμένες σε κοντέινερ που τυπικά μετέφερε... κομοδίνα από την Κίνα.
Ουσιαστικά, η αγωγή των δέκα χωρών της Ε.Ε. στις δύο εταιρείες αφορά πράξεις τους τη διετία 1995-1996, ενώ αυτήν την περίοδο οι διωκτικές αρχές των χωρών που συμμετέχουν στις έρευνες προσέκρουσαν πάνω στην άρνηση για συνεργασία του Πεκίνου, αξιωματούχοι του οποίου απαντούν στους Ευρωπαίους κάνοντας τους... Κινέζους.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/08/2001
ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Το 1974 δύο άνδρες πληρωμένοι από τις μεγάλες καπνοβιομηχανίες ξεκίνησαν από τη Νέα Υόρκη: προορισμός τους είναι το σπίτι ενός επιστήμονα που ερευνούσε τις επιπτώσεις του καπνίσματος στα ζώα. Ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα ώστε να τον αναγκάζουν να απαλείψει τη λέξη «καρκίνος» από το επιστημονικό του πόρισμα.
Το δεύτερο αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της σειράς του BBC «Οι Πόλεμοι του Καπνού» ερευνά τις προσπάθειες των καπνοβιομηχανιών να αποκρύψουν την αλήθεια για τις βλαβερές συνέπειες του καπνού. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η αμερικανική εταιρεία RJ Reynolds (παραγωγός των CAMEL), κάνει μυστικές έρευνες με πειραματόζωα. Όταν στο εργαστήριο που ονομάζεται συνθηματικά «ποντικόσπιτο» οι επιστήμονες ανακαλύπτουν τις βλαβερές επιπτώσεις του τσιγάρου στην υγεία, η εταιρεία ισοπεδώνει το εργαστήριο και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κλείσει το στόμα των επιστημόνων.
Απέναντι σε όσους επιμένουν να προειδοποιούν την κοινή γνώμη για τη σχέση ανάμεσα στο κάπνισμα και τον καρκίνο, οι μεγάλες καπνοβιομηχανίες χρησιμοποιούν ένα αφοπλιστικό επιχείρημα: ότι δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα που να επιβεβαιώνουν ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Χρηματοδοτώντας τα δύο μεγάλα αμερικανικά κόμματα, οι εταιρείες τσιγάρων έχουν εξασφαλίσει το απυρόβλητο από τους νόμους. Ο πρώτος πολιτικός που τολμάει να τα βάλει μαζί τους είναι ο Τζότζεφ Καλίφανο, υπουργός Υγείας επί προεδρίας Τζίμι Κάρτερ. Η ζωή του απειλείται και για να υποστηρίξουν την επανεκλογή Κάρτερ στις προεδρικές εκλογές του 1980, οι καπνοβιομηχανίες θέτουν έναν όρο: να φύγει ο Καλίφανο από την κυβέρνηση. Ο όρος θα ικανοποιηθεί σύντομα, η καπνοβιομηχανία έχει κερδίσει μία ακόμη μάχη στον πόλεμο του καπνού.
ΠΗΓΗ: ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου