Καληνωρίσματα. Αν θέλετε να κάνετε κάποιον να δουλέψει αποδοτικά, τότε χαρίστε του ένα ικανό κίνητρο. Η θεωρία αυτή μπορεί να βρει εφαρμογή σε κάθε έκφανση της ζωής. Ίσως εκ πρώτης όψεως να έχουμε να κάνουμε με την κλασική περίπτωση όπου ένας εργοδότης δίνει κίνητρα στον υπάλληλο του για να δουλέψει καλύτερα, όμως θα δείτε πως αυτό είναι απλά ένα παράδειγμα.
Ας αρχίσουμε όμως με τα εύκολα. Γιατί ναι, ο εργαζόμενος μπροστά στο δέλεαρ ενός επιπόπρσεθετου (bonus) εισοδήματος, θα γίνει πιο… παραγωγικός. Ίσως πρόκειται για μια επικείμενη προαγωγή ή ακόμα για προνομιακή αντιμετώπιση. Είναι αλήθεια αστείο, όμως το παράδειγμα αυτό δε διαφέρει σε τίποτα απ’ την περίπτωση του γονέα που τάζει ένα παγωτό στον μικρό του γιο για να φορέσει τη ζακέτα του ή σ’ εκείνον που υπόσχεται αυτοκίνητο εάν η κόρη του περάσει στην επιθυμητή πανεπιστημιακή σχολή. Ψάξτε το λίγο ακόμη. Θα βρείτε τον Θεό που μας υπόσχεται την αιώνια ζωή απλά και μόνο για να είμαστε καλοί άνθρωποι!
Δε θα αναλωθώ φέρνοντας παραδείγματα. Θα τα χρησιμοποιήσω όμως για να καταλήξω στο προφανές. Ο άνθρωπος επιζητά κίνητρα για να προσπαθήσει. Και τα κίνητρα αυτά δεν τα δίνει μονάχα ο ανώτερος στον κατώτερο, όπως είδαμε νωρίτερα. Η αλήθεια είναι πως το κίνητρο μπορεί να το δώσει ένας άνθρωπος που εμπνέει σεβασμό. Αυτό απλά σημαίνει πως θα είναι κάποιος που θα μπορεί να υλοποιήσει την δέσμευσή του. Και εκεί καταλήγω στο πιο σημαντικό κίνητρο που μπορούμε να λάβουμε. Αυτό από τον ίδιο μας τον εαυτό. Πως δημιουργούμε κίνητρα για… εμάς; Η απάντηση δεν είναι απλή. Πρόκειται για ένα κράμα συναισθημάτων, ιδεολογιών, εμπειριών, διορατικότητας και επιθυμιών. Η ψυχή αισθάνεται και επιθυμεί. Ο εγκέφαλος προσεγγίζει τεχνοκρατικά και στοχεύει σε συγκεκριμένους στόχους. Το επόμενο βήμα είναι να βρεθεί το όφελος από την όλη διαδικασία επίτευξης. Το όφελος αυτό είναι ουσιαστικά και το κίνητρο. Τι δείχνει αυτό όμως για τον άνθρωπο; Δυστυχώς δείχνει τον εγωισμό, τον εγωκεντρισμό του, το γεγονός πως δρα προς το προσωπικό του καλό. Που είναι η αυτοθυσία; Η προσπάθεια για το κοινό καλό; Λυπάμαι μα στη σημερινή κοινωνία, οι έννοιες αυτές απουσιάζουν (σχεδόν) πλήρως.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί πως κίνητρα δεν δίνουν μόνο οι άνθρωποι σε ανθρώπους, ακόμα κι αν συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος μας ο εαυτός, αλλά και τα γεγονότα. Θα μπορούσε κανείς να εκλάβει ως κίνητρο μια προηγούμενη επίδοση (στον στίβο για παράδειγμα) ή ένα ιστορικό γεγονός. Όπως και να’ χει όμως, αν το ψάξετε λίγο βαθύτερα, θα καταλήξετε στο ίδιο μακάβριο συμπέρασμα. Ο άνθρωπος θέλει κίνητρα για να προσπαθήσει, χρειάζεται προοπτικές για να “σηκωθεί”.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΦΕΡΕΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΙΝΗΤΡΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου